هویج به زور مینویسه...
یکی بود یکی نبود
تا شروع شد قصه مون
می دونستم که تکی مثل ماه آسمون
می دونستم تو عزیزم قدر عشقو می دونی
می دونستم تو همونی که همیشه می مونی
آره منم دوست دارم محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم
غیر دوست داشتن تو دیگه چیزی ندارم
همه عمر من تویی و بی تو من کم میارم
ماه من ، واسه من از تو بهتر کسی نیست
بیا تو کتاب عشق فصلی تازه بنویس
بگو منم دوست دارم
محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم
آره منم دوست دارم محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم
تک تک ثانیه هام با تو رویایی می شه
تو سکوت لحظه هام ببین چه غوغایی می شه
روی چشمام جا داری اگه منت بذاری
منو از خودت بدونی و بگی دوسم داری
آره منم دوست دارم محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم
آره منم دوست دارم محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم
آره منم دوست دارم محاله تنهات بذارم
تو وصله ی جون منی منم فقط تو رو دارم ، منم فقط تو رو دارم
میشه بگید این شعر یکی بود یکی نبود از کیه