سیب کوچولو و هویج کوچولو
خدایا ما رو از هم جدا نکن...سیب کوچولو و هویج کوچولو
خدایا ما رو از هم جدا نکن...برف بازی پر دردسر...
اگه بدونین تو یه روز برفی چقدر آدم برفی ساختن شیرینه…
البته به شرطی که به قول سیب کوچولو مثل یه خرس لباس پوشیده باشی تا ، یخ نزنی و خودت شبیه آدم برفی نشی!!!
سیب و هویج هم خوب پوشیده بودن و توی حیاط کوچولوی خونشون داشتن آدم برفی درست میکردن…
- خوب… تقریبا کامل شد ، فقط یه چیز کم داره… اگه گفتی؟؟؟
- معلومه چی کم داره… دماغ!
- آفرین خانوم سیب باهوشم… حالا چی بزاریم جای دماغ ؟
- هویج.
- جونم؟؟؟ چی میگی؟؟؟
- میگم هویج .
- بعله؟؟؟ چرا انقدر صدام میکنی ، من که کنارت وایسادم…
- ااااااا… کی صدا کرد؟؟؟ میگممممم…. هویج
- واااا؟؟؟؟ گوشم پاره شد… چرا جیغ میزنی؟ هیچ معلوم هست چته؟؟؟
- من کی صدات زدم؟؟؟
- تو الان نگفتی هویج؟؟؟؟؟؟
- من گفتم هویج… نگفتم هویج که! اااا… راست میگیا… گفتم هویج… تو هم هویجی…ااااااا.. حالا چی کار کنیم؟؟؟ تو که نمیتونی بری رو دماغ آدم برفی!!! میتونی؟؟؟
- عجب… پس تا حالا منظورت این بود؟؟؟ ببینم؟؟؟ اصلا واسه چی همه آدم برفیا جای دماغ ، هویج دارن؟؟؟؟ مثلا چرا خیار نمیزارن؟؟؟ یا موز؟؟؟ یا بادمجون؟؟؟ هان؟؟؟؟؟ هویجا مگه چه گناهی کردن؟؟؟
- میدونی هویجم؟؟؟ آخه از بس که تو شیرینی… همه دوست دارم آدم برفیاشون با مزه و شیرین بشه… واسه همینه که از هویج استفاده میکنن!
- پس واسه اینه؟؟؟
- بله بله … قطعا … همین طوره…
- پس باید خدمتتون عرض کنم که اشتباه میکنن… چون سیبا با مزه ترن… باید ازین به بعد از یه قاچ سیب استفاده کنن ! بهشون بگو.
- نخیر… هویجا با مزه ان. زود باش برو رو صورت آدم برفیم… زود باش…
- ااااا… خانوم هل نده…. چرا منو میکشی… من که نمیتونم برم… هل نده.
- من آدم برفی دماغ دار میخوام.
- باز لوس شدیاااا…
- میخوام میخوام.
- خیله خوب… الان میرم از تو یخچال یه هویج میارم که سیستم آدم برفیتون بهم نریزه!... این سیب کوچولو هم گاهی وقتا توقعاتی از من داره ها… حالا چون اسمم هویجه که نباید بشم دماغ آدم برفی آخه… شیطونه میگه کله اشو بکنم تو برفا یخ بزنه…بعد یه گوله گنده درست کنم و بزنم تو …
- چی داری میگی یواشکی؟؟؟ هان؟؟؟
- هیچی خانوم. دارم میگم اگه تو یخچال هویج نداشتیم… باید برم برای خانومم هویج بخرم.
- خوب… فکر کردم داری یه چیزای دیگه میگی…
- کی؟ من؟ نه سیبم… مگه جرئت دارم.
- که چی؟؟؟
- هیچی… که کله اتو بکنم تو برفا و یه گوله برفی گنده درست کنم و بزنم بهت و…
- بله؟ بله؟ با منی؟؟؟ حالا نشونت میدم… بزار یه گوله برفی بسازم و…
- وای… نه… ببخشید… من نبودم که…
- وایساااا…وایسااا فرار نکن… واسه من خط و نشون میکشی؟؟؟ الان نشونت میدم…
- ….
شما از من نشنیده بگیرین… اما من یه صدای بوسه شنیدم… فکر کنم ، همون گلوله برفی بود که از لبای سیب کوچولو رو لبای هویج کوچولو نشست… مثلا کسی ندید… سوت سوت…
شاعر و فرشته
شاعر و فرشته ای با هم دوست شدن. فرشته پری به شاعر داد و شاعر شعری به فرشته.
شاعر پر فرشته را لای دفتر شعرش گذاشت و شعرهایش بوی آسمان گرفت.
و فرشته شعر شاعر را زمزمه کرد و دهانش مزه عشق گرفت.
خدا گفت: دیگر تمام شد. دیگر زندگی برای هر دو دشوار می شود.
من که شاعر نیستم ولی مطمئن باشید که سیب کوچولو فرشته هست.
این شعر رو اولین بار هویجم برام خوند...
توی آسمون عشق رنگین کمون پیدا بشه
اونقدر عاشق می شم که تو سرزمین عشق
بعد مجنون یه نفر صاحب نشون پیدا بشه
تو مگه قلب منی که صدای نفسات هرجاهستم با منه
تو مگه عمر منی که دم و باز دمم تو رو فریاد می زنه
فقط تو رو داره فریاد می زنه
تو هوای تازه زندگی هستی
که تو قصر آرزوهایم نشستی
تو همون معجزه و لطف خدایی
که طلسم نا امیدمُ شکستی
تو مگه قلب منی که صدای نفسات هرجاهستم با منه
تو مگه عمر منی که دم و باز دمم تو رو فریاد می زنه
فقط تو رو داره فریاد می زنه
میون گل ها نرو سخته پیدا کردنت
آخه تو خود گلی چه قشنگه دیدنت
میون گل ها نرو سخته پیدا کردنت
گل خجالت می کشه از تو و خندیدنت
از قلب کوچک تو تا من یک راه مستقیم هست اگر گم شدی از این راه بیا ... 
یادداشت های هویج
روزها می گذره و ذره ای از علاقه من به سیبم کم که نمیشه زیادتر هم میشه. من به این نتیجه رسیدم که تو این دنیای وانفسا من نوعی به یه تکیه گاه محکم نیاز دارم.
البته هممون فکر می کنیم که داریم. ولی بعد که روش متمرکز می شیم می بینیم که نه. این اون نیست. هی ضربه می خوریم. این را واسه خودمون شکست می دونیم. اه دیدی باز سرم گول رفت.
اما حالا بعد از چندین سالی که از عمر سیب و هویج می گذره کاملا مطمئن شدم که سیب تنها تکیه گاه و هم راه اول و آخر منه. چرا که تو سختی و راحتی. خوشی و ناراحتی همیشه با منه. چرا که سیبمه.
سیب میوه بهشته. سیب درمون درد. سیب عشق هویجه. سیب خوشمزه ترین میوه دنیاست.
سیب من... همیشه شاد باشی پیش هویجت.
شب یلدا
شب یلدا شده و سیب و هویج توی خونه هویجیشون کنار هم نشستن...
- سیبم...
- جونم؟؟؟
- میتونی بگی این چندمین یلدائیه که کنار هم هستیم؟
- اممممممممم...بزار فکر کنم...... دقیقا نمیدونم!!! مگه مهمه؟؟؟
- به نظر تو مهم نیست؟
- به نظر من، مهم اینه که من و تو پیش هم هستیم...از کی و تا کی ش مهم نیست.
- آره عزیزم ، منم همینطور فکر میکنم. پس بیا واسه هر روز بیشتر موندنمون کنار هم از خدامون تشکر کنیم!!!
- خدایا شکرت.
- شکر.
سیب کوچولو بلند شد و یه کاسه انار دون کرده واسه هویجش آورد. اما بدون شیطنت که نمیشه.....
- بفرمایین آقا!
- ممنونم خانومم... چرا یه کاسه انار آوردی؟
- ببینم، مگه تو هم میخوری؟
- هان؟؟؟؟ مگه اینو واسه من نیاوردی؟؟؟؟
- نوچ(هی هی هی...)
- بله؟؟؟؟؟ پس واسه چی داد یش دست من؟؟؟؟؟؟هان؟؟؟؟؟؟
- خوب معلومه... واسه اینکه بذاری دهنم...
- عجب... یه سوالی برام پیش اومده!!!!!!!!!!!
- بفرمایین؟
- سیب من از کی اینقدر لوس شد؟؟؟؟
- اگه دقیقشو بخوای.... دقیقا از وقتی که با تو آشنا شد. من که اصلا لوس نبودم... تو لوسم کردی آقا هویجی...
- که اینطووووورررر؟؟؟؟ حالا میری یه کاسه دیگه انار بیاری یا...
- یااااااا؟؟؟؟؟
- یا بیام تو رو بخورم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
- وای ی ی ی ی ی .... فرااااااررررررررررررررررررر
و دوباره فرار سیب و دنبال کردن هویج...
به نظرتون هویج میگیردش؟؟؟؟ ( برای جواب اصلا به داستان های قبلی مراجعه نکنین که پارتی بازی میشه ها!)