من برگشتم...

هویجم...

        عزیزم...

                 قشنگم...

ممنون از اینکه وقتی نبودم حواست به خونمون بود...

دوریت برام خیلی سخت بود ، اما توی تمام لحظه هام حضور داشتی و تو قلبم احساست میکردم. چه خوبه که آدما قلب دارن... چه خوبه که تو قلبمون میتونیم یه عشق یواشکی داشته باشیم... و چه خوبه که اون عشق تو باشی !

من این شعر و خیلی دوست دارم. تقدیمش میکنم به تو . میدونم جای سوغاتی رو نمیگیره... اما فعلا از من قبولش کن(ماه من)     :

ماه من غصه نخور زندگی جزر و مد داره

دنیامون یه عالمه؛ آدم خوب و بد داره

ماه من غصه نخور همه که دشمن نمی شن

همه که پر ترک مثل تو و من نمی شن

ماه من غصه نخور گریه پناه آدماست

تر و تازه موندن گل؛مال اشک شبنماست

ماه من غصه نخور زندگی خوب داره و زشت

خدا رو چه دیدی شاید فردامون باشه بهشت

ماه من غصه نخور پنجرمون بازه هنوز

باغچمون غرق گلای ناز و عاشقه هنوز

ماه من غصه نخور باز داره فصل سیب می شه

می دونم گاهی آدم تو وطنش غریب می شه

ماه من غصه نخور شمدونیا صورتین

دلایی که بشکنن چون عاشقن قیمتین

ماه من غصه نخور سبک می شی بارون بیاد

توی عاشقی باید نترسید از کم وزیاد

ماه من غصه نخور خاطره هامون کودکن

توی این قصه دلا یه وقتایی عروسکن

ماه من غصه نخور بازی زمین خوردن داره

کار دنیا همینه ؛ تولد و مردن داره

ماه من غصه نخور تاب بازی افتادن داره

زندگی شکستن و دوباره دل دادن داره

ماه من غصه نخور گلا میان عیادتت

به نتیجه می رسه آخر یه روز عبادتت

ماه من غصه نخور زندگی بی غم نمی شه

اونی که غصه نداشته باشه ؛آدم نمی شه

ماه من غصه نخور دنیا رو بسپار به خدا

هر دومون دعا کنیم ، تو هم جدا منم جدا