تنها

گاهی اوقات که احساس میکنی از فرط خستگی شونه هات داره زیر بار زندگی خم میشه چشماتو میبندی و آرزو میکنی یکی

باشه که سرتو رو شونه هاش بذاری و زارزار گریه کنی یکی باشه که بهش تکیه کنی و بار تنهایی ها تو باهاش قسمت کنی یکی

شونش مرحم خستگیت باشه اما وقتی چشماتو باز میکنی میبینی کسی کنارت نیست احساس میکنی سنگینی بار زندگی رو شونه

هات چند برابر شده پس هیچوقت تو رویا با کسی زندگی نکن چون ممکنه نتونی کابوس نبودنشو تحمل کنی