باز یه شب دیگه...

اکنون رخت به سراچه آسمانی دیگر خواهم کشید.

آسمان آخرین

که ستاره تنهای آن

                     توئی.

آسمان روشن

سر پوش بلورین باغی

که تو تنها گل آن ، تنها زنبور آنی .

باغی که تو

             تنها درخت آنی

و بر آن درخت

گلی است یگانه

که توئی.

ای آسمان و درخت و باغ من ، گل و زنبورو کندوی من!

با زمزمه تو

اکنون رخت به گستره خوابی خواهم کشید

که تنها رویای آن

توئی.

خیلی وقته بی وفا شدی و تو خواب من نمیای ...

شب به خیر...

به امید...